Een beetje communicatieman of -vrouw weet er professioneel mee om te gaan. Voor veel communicatieadviseurs kunnen ze ook wel uitgroeien tot gigantische obstakels. Dode lijnen of beter bekend onder de naam: deadlines. Ze zijn dwingend en ze moeten gehaald worden. Voor de één geldt: hoe dichter bij de deadline, hoe creatiever en beter het werk vlot. Voor de ander werkt de deadline verlammend. Er komt geen letter meer op papier. Slapeloze nachten. Vaak is het ook een kwestie van slecht plannen of de hoeveelheid werk verkeerd inschatten. Plannen en organiseren is ook zo’n dingetje. Als je dat een beetje handig weet te doen, hoeven deadlines geen probleem te zijn. Vaak gaat het niet goed als je veel dingen tegelijk aan je hoofd hebt. Een deadline wil dan nog weleens vergeten worden. In het communicatievak zijn deadlines cruciaal. Voor journalisten zijn deadlines de normaalste zaak van de wereld. Een krant zakt nu eenmaal elke dag en er is om acht uur een journaal op tv. De onderwerpen moeten dan gemaakt zijn. Zo simpel is dat. Mutatis mutandis geldt voor communicatieadviseurs eigenlijk hetzelfde. De infopagina voor HRM over nieuwe pensioenregels moet ook op tijd op intranet staan. Het advies aan de CEO over wel of geen interview moet ook aan het einde van de dag in zijn tas. Met de opdrachtgever is afgesproken dat het implementatieplan voor Yammer voor het einde van de maand af is. Er dient dus geleverd te worden. Weer of geen weer. Deadlines moeten dan ook gekoesterd worden. Ze houden je scherp en je moet ze scherp in de gaten houden. De redactie heeft mij gevraagd om een eerste estafetteblog te schrijven. Bij deze, en het heeft even geduurd, want de redactie had mij geen deadline meegegeven, daar heb ik zelf om moeten vragen want anders geen blog natuurlijk. Zo zit ik nou eenmaal in elkaar. Ik geef het stokje hierbij graag door aan mijn collega Marie Castillo Fuentes. Aan de redactie om een nieuwe deadline te bepalen.
Raymond Salet – Docent opleiding Communicatie Hogeschool Windesheim
