Winkelen is, zacht gezegd, geen hobby van me. Ik zie de lol niet in van doelloos rondstruinen op klagende voeten, terwijl winkel na winkel mijn humeur een klein beetje naar beneden haalt. Nieuwe broeken passen in een claustrofobisch klein hokje, terwijl mijn spiegelbeeld me vanuit vier verschillende perspectieven net iets te kritisch aankijkt. Nee, geef mij dan maar een koud biertje op het terras.
Overrompeld
Logischerwijs winkel ik dus vrij weinig. Laten we het afronden op eenmaal per seizoen. Dit seizoen besloot ik om te gaan winkelen in Amsterdam. “Is er nog een pashokje vrij?”, vroeg ik beleefd aan een medewerker in de Pull & Bear. De man mompelde wat terug in het Engels. Ik kon het niet verstaan, omdat ik een antwoord in mijn eigen taal verwachtte. Overrompeld stamelde ik dezelfde vraag daarom nogmaals, dit keer half Engels. Achteraf schaamde ik me voor mijn onvermogen om iets zinnigs in correct Engels te kunnen antwoorden. Is het mijn schuld dat ik een Nederlander verwachtte?
Buitenlanders
Wanneer ik hierover sprak met een klasgenoot, kreeg ik te horen dat buitenlandse medewerkers een alledaags verschijnsel zijn in Amsterdam. “Daar wonen zoveel buitenlanders”, vertelde ze me, “de halve stad spreekt geen Nederlands.” Ik vind het gek. Als ik winkel in mijn eigen land, dan wil ik mijn eigen taal kunnen spreken. En ik vind dat winkelpersoneel mij moet kunnen helpen in mijn eigen taal. Mijn klasgenote was het niet met me eens. “Buitenlanders verdienen toch ook een baan?”
Verzamellandje
Natuurlijk verdienen buitenlanders ook een baan. Maar wanneer je in Nederland werkt en tijdens dat werk tegen mensen moet praten, dan moet je de taal ook kunnen spreken. Als je dat niet kan, dan moet je eerst maar Nederlands leren. Want waar blijft de Nederlandse cultuur als we al onze culturele aspecten, zoals taal, zomaar aan de kant schuiven? Langzaam raken we ons imago kwijt. Nederland verandert in een verzamellandje, zonder eigen cultuur. Dit is niet per definitie slecht, maar ik ben bang dat een land zonder cultuur zijn burgerparticipatie kwijtraakt. Want wat verbindt ons dan nog met elkaar en het land waarin we leven?
Welkom
Kun je geen Nederlands? Dan ben je wat mij betreft nog steeds meer dan welkom, maar kies dan geen beroep waarbij je mensen moet bedienen. Wees welkom, mits je Nederlands spreekt dus. Of klink ik nu onbedoeld als Geert?
Door: Emiel
